човеков (прид.) - воодушеви (имн.)

Само чувствата дека градите на чудесен лесен начин им се проветруваат, очите не знаат врз кое дрво, врз кое ритче да запрат, а душата се шири како да не постојат граници на човековото воодушевување и радување.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)