човеков (прид.) - егзистенција (имн.)

Виден во оваа светлина, Бојс се издвојува како посфатлива иако и не помалку обична фигура, уметник кој го адаптира вокабуларот на авангардата за со современи термини да ги постави оние прашања кои тој ги нарекуваше „суштински прашања” за човековата егзистенција. извор: Art in America, ‘93 превод: Smile 92 Margina #15-16 [1995] | okno.mk ANDY WARHOL o v s t t h ve a l l a a ev ow it, b re er s you e ha meric y sh to do ok ie in A The hen o lo m gs ted. it, w ow t en y ince ] ] t h e h in ven do d h t. ' s t It ing e in w to t, an ut i n runey werdo, ho bout ieel abo th at to feel a you f wh w to how ho okno.mk | Margina #15-16 [1995] 93 М О Т И Ф ИЛ ОЛ ] ВОРХ а та и во т и к а Есте ологијат ди мен а Ен фено овите н филм Ворхол Прв дел - Контекст Ворхол како есенцијален американски творец ги помина сите фази на успех и најразновидните сфаќања за „уметникот”, а притоа суштински не го промени ниту својот почетен став, ниту концепцијата на уметноста.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тој веруваше во прогрес кога се совладуваа границите, наложени од морално поделеното човештво, само хармонизирањето на разликите може да ја оправда човековата егзистенција...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Стилот на Чинго ја остварува синтезата и меѓу убавината на човековата егзистенција и меѓу нејзината суровост.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ако се чита меѓу редови, Арена сугерира каде би требало да го бараме она што Бојс го разликува од неговите колеги уметници од 60-тите; тоа е комплементарноста на неговите дела со темите на поствоениот христијански егзистенцијализам; Бојс непрекинато трагаше по некакви знаци на трансенденција среде таа негова необична опседнатост со смртта, и среде една несигурна ера.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Но не веруваше во прогресот во цивилизацијата, ниту во некаков морален прогрес.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)