човеков (прид.) - и (сврз.)

Крајната цел на неговата потрага, на неговата лична Еурека, остануваше да го открие можното согласие во патиштата човекови и патиштата на миграциите на сите други суштества.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
И си велам, ете, само тие, единствено тие можат да кажат како човекот го преживува и го поднесува поразот, каков треба да е во битисувањето човеково и во битисувањето наше, во непреболот наш и како треба да издржува страдајќи.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Според Серл, свеста „е биолошка одлика на човековиот и извесни други мозоци.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)