човечки (прид.) - правда (имн.)

Борец против злодела! Воин кој трага по правдата, онаа човечката правда.
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
Под неговото длето, му се чини, подлегнува пркосен непријател во челичен оклоп и само нему му е одредено да го продупи со мечот (длетото е веќе остар меч) на човечката правда.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)