чуден (прид.) - нешто (имн.)

Остани, велев, умеам чудни нешта.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Тоа присуство ме тераше да правам чудни нешта.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Се случија уште многу други, неубави и чудни нешта. Сите дома се загрижија.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
И ми изброја петстотини златници, ми рече да појдам на пазарот во Дамаск и да го најдам тој и тој човек, Амореец, трговец со чудни нешта.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Зошто само мене?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Како само мене вакви чудни нешта ми се случуваат?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Мојот дедо прекрасен чудни нешта прави. За роденден пред врата, моторче ми стави.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Се случија уште многу други, неубави и чудни нешта. Сите дома се загрижија.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Започнувам да гледам и да слушам некои чудни нешта.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
И карактерот се менува и главата ме боли.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)