чуден (прид.) - реченица (имн.)

Срипав од креветот и се втурнав кон неа: - Што сакаш да кажеш со тоа – една среда?
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Забелешките на Жари се мали детали, чудни реченици во целата книга; преиначени во визуелна форма од Дишан, тие имаат сосема поинаква тежина.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Јас бев легната во креветот, таа седната крај мене, во собата беше изгасната светилката, па не можев да ѝ го видам лицето кога ја изговори таа чудна реченица.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)