чуден (прид.) - трепет (имн.)

Се дишеше и се преливаше оживеано од некаков чуден трепет.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Кочо забележа кај него еден чуден трепет што му пробегнуваше по грло, кога да подголтнеш како од некоја сладина.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)