Сега ќе помине синџирот и нејасно ќе блеснат златните еполети, сега ќе заигра во нечуен кас извидницата во топли капути, во капи со црвени опашки, сега повторно поручникот со монокл и со крут грб, сега пристоен полски офицер, а сега со громогласни бесни пцости пролетуваат сенките на руските морнари, размавнувајќи со широките панталони.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Се чини дека во трк се наближуваат стрелачките ланци, дека ситно yвечка оружјето... секој момент се чини дека од калдрмата ќе изникне сива, расплината фигура и ќе повика: - Стој!
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Влегува еден низок човек со мустаќи.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Облечен е во „Ралф Лорен“ поло жакет од кожа и во широки панталони.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Онаков каков што беше секогаш кога ловеше риба, со широките панталони кои допираа до твоите колена, со трската во раце, а до тебе ќесето со рибите што си ги уловил, и како од далеку го шириш и ми велиш - види…
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Слабо извишено момче, со куси широки панталони, рамно потшишани шишки кои допираа до половина чело и окрукли очиња како џамлии.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)