јадар (прид.) - заб (имн.)

Продолжи да ме гледа развлекувајќи ги полните усни под кои се гледаа јадри заби.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
„Тие од војнава не знаат ништо“, светнаа јадрите заби, „Кои тие?“ праша тогаш.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Човекот ја одметна забратката и на загореното од сонце и ветришта лице се белнаа јадри заби.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Чу, јадрите заби дробеа јадри лешници, се забуцуваа в месо, ги мелеа отровните зборови.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Забрзано ја испрати и се врати дома, потем, наведнат кон огледалото, долго и правилно ги триеше јадрите заби со четка.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)