По долгиот пат, којшто води за Солун, едно зимско јануарско утро, патуваа двајца патници.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Зошто не и тишина Зошто не и праг Што води во домот Слично на скали Што треба да нѐ одведат до прозорецот на душата Минуваме низ запален снег Во сончево јануарско утро Белината е кладенец Црешовите цветови Доаѓаат да се огледаат во него (Аџилак на нежноста.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)