Најоптимистичката потпора што си ја даваме е во надежда дека утре ќе завртиме нова страница, а тој животен феномен никако да се случи, како и среќата која за влакно ни се лизга низ прстите.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Тоа се простори каде се чувствуваме моќни и апсолутно слободни, дифузната светлина на денот секојдневието го претвора во река со многу притоки.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)