арно (прил.) - да (сврз.)

ТЕОДОС: Арно да ги истриеш со кадифе, да светнат како зифт!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Реков ја уште на Конгресот дека нема да арно да испадне. Нејсе...
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
ПИЈАТ.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
ДВАЕСЕТ И ВТОРА ПОЈАВА ТЕОДОС И КЕВА
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
- Величетврток, мајко, на арно да ни е, ближи Велигден. Кажи ми сега што да ти помогнам?
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Во дуќанот, мисли, не ќе е арно да отвори разговор за Арсо.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
АНЃЕЛЕ: Сообраќајка? ДИМИТРИЈА: Арно да беше. АНЃЕЛЕ: Аман,бре? Пауза. Си паднал?
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
АНЃЕЛЕ Сообраќајка? ДИМИТРИЈА Арно да беше. 80 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)