безмилосен (прил.) - пустоши (гл.)

Да не беше овој црн ветер кој сега безмилосно пустоши низ мене и јас, како и Кафка, ќе помислев: не паметам време во кое некогаш бев жив...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)