И згора, повторно се смее и бесрамно додава: зар не е сиот на татко му?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А потоа бесрамно додава, за да го слушне и Бојка: - Навистина знае да угодува.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Навистина не знаев што да речам.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)