1 Планината е далеку никој толку не отскитал црн брег со два рога на патот нејзин стои, Одовде само облакот е близу и молњите и ѕвездите ноќе кога паѓаат.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Првите три географски беа многу близу и еднакво се третираа од Турците и Грците.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ми треба некое помирно место за учење. Би ми одговарало приватно сместување. Плус, би биле и поблизу и би се гледале почесто.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
„Ќерко, тоа беше последен пат да те молам да ме следиш на пијано. Се изрезиливме.“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Прво тргнавме право на кај Маркова Нога. Границата е близу и мислевме дека брзо ќе ја преминеме и кога стигнавме до црквата Свети Јован, патот ни го заградија наши партизани.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Мора да ѝ се случуваше нешто ужасно, ја тепаа или чувствуваше дека е болна и токму кога Нора ќе запееше нешто од Форе, а јас на пијано, загледана во толку среќниот Луис Марија, налактен на крајот што му правеше нешто како рамка околу него, тој загледан во мене, задоволен, со лик на кутренце, чека да ги чуе арпеџата, двајцата толку близу и толку вљубени.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)