божем (прил.) - си (зам.)

Како да поверуваш на толкава несмасност?
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Го гледам, бате Николче, како божем си срка од пред него и мене ми вели: - Јас си сркам. Ти не сакаш?
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Божем си имал анумка, некое младо девојче, сето во свила го облекувал, го мазнел, како кукла го дотерувал, но еднаш, свртувајќи се во сонот толку лошо го притиснал со својот голем стомав што душата му излетала наеднаш; не втасало кутрото девојче дури ни да писне.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)