божем (прил.) - налутено (прил.)

- Ама не, бабо, какви овчари? се буни момчето и, божем налутено, го мести реденикот; потоа се присетува и ги открива ретките, бели заби: - Прашуваш ли за Овчаровиот баталјон?
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
А згора на тоа јас бев вдовица со тапија а за тебе и не беше сосема јасно што си“, ломотеше бесрамно и божем налутено Огнена.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Сакав да имам синче. Токму вакво, како твоето! Но не од секого. Туку од прв човек помеѓу другите. Од јунак“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Кога си донел грозје?“, ме прашува божем налутено, а јас се смеам и велам „Еми, јас сум од Кавадарци.“
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)