Си мислев дека, по некоја логика, тоа “и така натаму” би требало да покрие нешто важно или, можеби, не толку важно, но во кажувањето на Волнаровски трите збора покриваа н-и-ш-т-о.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Речи ми еднаш што точно се случува и остави јас самата да оценувам колку е тоа за мене важно или неважно.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)