веројатно (прил.) - не (чест.)

Се опира со грбот преку наслонот на столицата, замижува малку и мисли: „Веројатно не се лажев, треба да имаше таков потез, но јас не можев да го најдам.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Се сеќаваш на големи настани кои сосем веројатно не се случиле, се сеќаваш на детали од инциденти без да бидеш во состојба да се потсетиш на нивната атмосфера, а постојат и долги празни периоди на кои не можеш ништо да им припишеш.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Поранешната мисла му се врати: таа веројатно не е член на Полицијата на мислите, но токму шпионите аматери се најопасни од сите.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Имаше исто така и нешто што се нарекуваше jus primae noctis, за што во учебниците за деца веројатно не се пишува.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Веројатно не многу. Но тоа беше доказ.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
По зборувањето и некои одредени муабети забележав дека пак се разочарал од ревиите. Веројатно не биле многу успешни.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Свесна бев колку луѓето сакаат да ме провоцираат, не сфаќајќи дека јас самата тоа кај нив го предизвикувам, веројатно не сакајќи.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
На вратата на салонот, која веројатно не беше правена по димензиите на домаќините, се појави стасит силен маж.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И понатаму би постоел сив пазар кој би ги задоволувал потребите на младите, но тој пропуст би претставувал помал проблем од проблемот со кој нацијата денес е соочена.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Бидејќи илегалната продажба главно би исчезнала, малолетниците веројатно не би се регрутирале за дилери, како што е случајот сега.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Ете, таа ми кажа за реакцијата на Симона, веројатно не можејќи во првиот момент да се сети на никого друг, со кого би можела да зборува. По два дена, Симон беше уапсен.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Веројатно не би погрешиле ако импровизирањето на фуга во шест гласа го споредиме со шаховска симултанка со шеесет противника, под услов да се извојува победа во сите шеесет партии.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Нивната ќерка Ирена Скендерова живее во Загреб и веројатно не се сеќава на нас.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Наспроти нанижаните елеци во крпи (изброивме три, од кои веројатно не можеше да се состави ниту еден цел), наспроти двете сомнителни шамии немарно врзани околу слабиот врат, Селин делуваше како да е соблечен.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Што веројатно не значи дека истите тие што приговориле така нема да ви кажат некој виц за педерите и за песничките од мјузикли – штом пак ќе зинат.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Веројатно не сум знаел точно кога почнува наставата во Учителска, во записот стои дека тоа ќе се случи дури на крајот од месецот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Досега многу пати чувте за баба му на Зоки Поки. Но веројатно не го знаевте ова: - дека е тоа најубавата баба на светот; - дека е тоа најдобрата баба на светот; - дека е тоа најмилата баба на светот.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Веројатно не знае ништо за случката и со нас постапува како и другпат.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Протегање на животот по она што веројатно не е.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Не поретко тој нѐ импресионира со својата техничка виртуозност и го привлекува нашето интересирање со своите иновативни експерименти што ја возбудуваат публиката, навредувајќи нѐ со својата безгрижна незаинтересираност за светоста на уметноста и за митската фигура на уметникот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Во светлина на обновената уметничка фигурација, се чини дека тој, како добар домаќин на своите современици, го подготви патот за враќање во живот на обидите за синтетизирање и помирување на фигуративната ликовност и експресивната употреба на медиумот - навистина, голем број од Риверсовите платна од 1950-тите и 1960-тите, во контекст на современите слики делуваат фантастично свежо и витално.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Можеби поради неговата упорна индивидуалност, тој е веројатно не толку игнориран, колку занемарен од критичарите, кураторите и историчарите на коишто честопати им делува „болно еретично“, како што вели Peter Schjeldahl.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Неговите експериментални техники и присвојувањето на ортодоксните медии сега се општи места, и никој не се буни премногу ако уметничкото дело е сирово или измешано, сѐ додека уметнковата мотивација е силна и неговата сериозност не се доведува во прашање. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 234
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)