Работниците весело ги извадија скелињата и од тој сплет на греди и штици излезе мостот, виток и бел, сведен во еден лак од едната карпа до другата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Долго време очите не можеа да навикнат на тој лак на смислени и тенки линии, кој изгледа како само да се закачил за тој мрк карст, полн со честар и со палвита и дека при првата можност ќе го продолжи летот и ќе исчезне.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Тоа беше овчарчето, кое прво ги виде и весело ги поздрави.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Речиси весело ги правев воздушните маневри, однапред знаејќи дека нема да бидам одобрена и не стремејќи се, потајно да го постигнам тоа.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)