вечен (прил.) - присутен (прид.)

И пред да започнат со операцијата чистење на зборовите кои требаше конечно да завршат во минатото, како историзми, тие постојано се бореа со наносите што ги имаше секој збор отаде своето време поставувајќи си го постојано прашањето: каде останува тоа што веќе минало, дали минатото на некаков начин минува во сегашноста, дали е вечно присутно, дали идното е во сегашноста, дали тоа што било конечно значи никогаш повеќе, дали народите кои не го знаат своето минато се осудени одново да го живеат?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Гледаше час лево час десно, небаре го демне, од некаде, вечно присутниот Мирон Донски.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Но те слушаат само просторот измерен и вечно присутниот мрак.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)