- Ме чека друштвото. Одиме вечер на забава, - и мина со прсти низ косата, која убаво му паѓаше врз челото, а од страните му беше залепена од желето што го употребил.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Ергенска вечер Последната вечер на планетата Земја.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
Ќе му текне на Булимана, Амеда, Арслана, а сакам главата на Андона вечер на тарун, и неговите аламани тоа чекаат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)