И во право се оние  кои тврдат дека луѓето веќе  навикнаа и не можат без нас,  нè чекаат сонцето како што се чека,  да го запалам огнот  зашто не паметам еднаш кај и да било  да се раздени, а јас да не запалам  оган на кој да не горите  повеќето меѓу вас.
               
             
           
            
            
              „Две тишини“
               од Анте Поповски 
              (2003)