веќе (прил.) - ни (зам.)

Како инаку би нѐ принудил да се искачуваме кон совршеното, ако веќе ни дал совршено?
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Копчињата од крагните немаа што да стегаат – шиите веќе ни беа обесени.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Веќе ни е смачено од смрзнати морски риби и само истргуваме моркови.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Македонците не смеат веќе ни дома македонски да зборат.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
„Веќе ни даде“, рече Калија, „и фала му многу за тоа“.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Куќата веќе ни се тресе, стаклата крцкаат, резињата пиштат, од таваните паѓа малтер.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Срцето веќе ни пее како славејче.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)