Но тогаш, кога се потврди тоа, веќе целиот Бошев живот, од часот на заминувањето од Потковицата па натаму, до неговата погибија во Српско-бугарската војна од 1885, во која Србите беа победени, беше познат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Името Бугарин во Македонија сега нема место, зашто веќе цели 25 години како живееме ние Македонците одделен живот од Бугарите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Веќе цел месец се во влажните земјанки.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Помина веќе цел месец откако ја обелодени содржината на Томовите писма.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Неговото заземање за доброто, посебно на неговото родно место и на луѓето што живеат таму, трае веќе цели две децении.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Каде да се врати, кога е веќе цела недела вратена? – си мислев, ама не сакав да ја прекинувам со какво било прашање.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Дури се раздени, јас веќе целата се нафрлив со пликови.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А си чула ли - ми велат дека кај нас гостува ДИЏЕЈ познат Појди флаери се делат па веќе целиот град дозна Ги прашав: Што мислите колку човек знаење треба да има за пирамида да направи една?
„Сите притоки се слеваат во моето корито“
од Марта Маркоска
(2009)
На заштитничката Богородица ѝ кажаа дека Пела веќе цела недела оди на училиште, дека ја засака учителката, а од учителката добива само пофалби, дека денеска ќе имаат сè најубаво за себе а и за некој гостин ако помине низ нивната куќа.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
И еве веќе цел час седиме во `ржаницата наудрена високо до оградата.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Има веќе цели дваесет минути само го полниш и го празниш.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Значи сѐ завршува со љубовна сцена, која којзнае по кој пат веќе цела година и неколку месеци се повторува, исполнувајќи ме со горчина, со одвратност.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ниеден автомобил не минал веќе цел час.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)