Ама враќањето излегува на друго. Како да се искачувам по некои скали и скалите ме искачуваат повисоко од земјата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И тревата и мравите се на повисоко од мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Лутината му е крената високо од над очи, се накострешил и само крв гледа Дуко Вендија.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)