ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Владиката го погледна Трајка од високо и од нервоза му се засука брадата и косата во суграви сугурци.

Старецот покриеното со крпа го испружи далеку пред себе и со претпазлив од на полуслеп човек дојде до десната страна на коњот на садриазамот, се поклони дури додолу до земјата и ко се испрај, пред да го крене високо и пред да му го поднесе на Турчинот, покриеното со крпа го отскри, беше леб и сол.

Но и тоа прелага било: обидете се да растете високо и право, а животот вас ќе ве свитка!

Градите му се подигаат високо и со мачнина се обидува да фати воздух.

Да ѕидаш куќи и да чувствуваш како се креваат под твоите раце високо, високо и не се плашат ни од ветер, ни од дожд.

Ме погледнаа од високо и не ми прозбореа. Слатко се наручаа туна конзерва и се симнаа долу покрај езерото.

Макар што од високо и падот е ужасен.

Зарипнат машки глас ќе се заплетка во нивната мелодична врева. Високо и ѕвонко трепери женска смеа.

Високите трски како ѕидови го затвораа од обете страни хоризонтот, само над нив високо и некаде длабоко напред се гледаше тесна лента сино прозрачно летно небо.

ја знаеш приказната за штркот и штрчицата, ме прашува, кажи ја, му велам, некој ѝ ги заменил јајцата на штрчицата што ги лежела, вели, а кога јајцата се испилиле, вели, штркот видел дека испилците не се негови и почнал да ја врти главата над гнездото, над голиштарците, и само штракал со клунот, замавнувал како човек што се крсти, вели, штракал и се гледал во испилците и во штрчицата, вели, а потоа викнал и други штркови да го видат срамот, вели, и тие ја истерале штрчицата настрана и долго штракале, се договарале за потаму, вели, и после ја викнале штрчицата назад и почнале да ја тепаат со клуновите по глава, вели, так, так, так, а таа само стои, а потоа ги отепале и голиштарците нејзини, вели, ги кренале високо и ги отпуштиле озгора;

Го поткревам повисоко и гледам глави од царски војници.

Ја кревам главата уште повисоко и гледам дупка во ѕидот.

Тоа беше Кузман, осумнесетгодишно момче, високо и танко како стебло, со долги млитави раце и голема глава.

Затоа тие, не само што не покажаа страв пред ужасната смрт, ами напротив, ги кренаа главите високо и гордо ја стрелаа со очите насобраната маса нечисти.

И тој неочекувано извади од длабокиот џеб две стуткани стотки, ги крена високо и удри со тупаница врз масата; ја покажуваше волчата челуст, црна и длабока болка во која тапо јачеа прашања.

Се вратиле. Шефот на полицијата го грабнал „јагне­то” со двете раце, го кренал високо и го треснал одземи.

Ми се пристори, со прстиве би го допрел она парче небо високо и сино, наѕирнато меѓу листенцата од двете тополи.

И маицата ја соблеков, ја префрлив преку една гранка, да не се извалка.

„Еј, слободице мила!“ извикав и се протегнав.

Треба да се промени терапијата местото на живеење да се одлета на високо и ведро да се преземе нешто перспективно знам, но имам поважни работи.

А кога стигнаа до езерото видоа ѕид што се издига високо и на ѕидот многу лишај и билје црно што лачи и што цеди надолу.

Се обиде да вреска и можеше да вреска силно и високо и остро во собата, како мозокот да му истечува, десното око и десното уво како да му ги отсекуваат, беше слеп и глув, сиот оган и ужас, сиот паника и сиот смрт.

Некаде ѕвони. Шибни ме високо и бездно.