Нацртите ги ставив во папка и внимателно ги чував.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
За сите тие приказни кои ти внимателно ги регистрираш, за тоа некакво урбано јадро на Скопје скриено тука некаде, можеби во каналот што ја сече чаршијата, јадро од верска толеранција, респект кон муштериите, почит и трговија...
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Љупчо отвораше една по една чоколада, внимателно ги собираше сликичките и ни даде по четири чоколатца.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Така три дена на големиот одмор трчав до самопослугата, купував, трчаница се враќав и зад училиштето јадевме секој по четири чоколатца.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Тоа го сторив трчаница. Ме чекаа зад училишната зграда.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Љупчо внимателно ги собираше сликичките.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
На големиот одмор Љупчо ми даде 50 динари и ме прати до самопослуга да му купам дваесет чоколади - животинско царство.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
И утре ќе те пратам да купиш. Брат има пари.“
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Тодор ја отвори устата, ги ококори очите и дури сега внимателно ги измери сите четворица.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Лука Камбиасо Познато е дека Рембрант внимателно ги собирал делата на овој веројатно најзначаен европски уметник околу 1550-та година. Камбиасо е роден 1527-та во Монегли (Лигурија).
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Бојан го потсече тој дел одозгора, го одвои од земјата, а потоа внимателно ги отстрани боцките и ливчињата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Проучувачот на природата го отвори малиот пакет и внимателно ги разгледа негативите.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Милан внимателно ги извади влакната и ги стави на дланката од својата рака за да може да ги разгледа од поблиску.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Внимателно ги фативме конците од двата агла, потем полека се упативме кон другите два агла, потем Филозофот прослови: „Сега, на мој знак, ќе ги повлечеме четирите конци; ти твоите два, јас моите два.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но сенката од зад ламбата како да го беше наслушнала моето размислување па таа самата побрза да објасни дека не му припаѓа на другарот Ѓурчин: - Со другарот Ѓурчин внимателно ги разгледавме изјавите на обвинетиот - почна да објаснува сенката од зад ламбата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Другарот Ѓурчин се надева дека ќе го затворите случајов бидејќи тој го смета за расчистен - рече човекот од зад ламбата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Го сфаќаме настанатото недоразбирање, и веруваме дека младиот човек ќе размисли за своите грешни заклучоци а со тоа ќе извлече и соодветна поука.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Ова е кацеларијата на другарот директор - ме сепнува гласот на човекот што ме спроведува.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Внимателно ги слушаше предавањата, грижливо запишуваше, но никогаш не креваше рака за да прашува или одговара.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Во случајот на Дишан, обидите за психолошко исчитување на неговиот живот и неговата уметност се покажаа како исклучително безуспешни, пред сѐ затоа што тој внимателно ги држел во тајност информациите од својот интимен живот.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Очигледно, степенот до кој еден одреден настан од животот на уметникот има влијание врз неговиот креативен процес е невозможно да се утврди со прецизност.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Благодарение на тоа што внимателно ги слушав моите пациенти, дојдов до важни сознанија за тоа како функционира човечкото суштество.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Со моето откритие на несвесното, со објаснувањето дека токму оној дел од нас кој ни е скриен и непознат, ги одредува нашите мисли, чувства и постапки, јас сум на пат да го сменам светот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Сега му се одолжувале на покојникот за прикаските со кои ги обогатувал во Кукулино во претпразничните ноќи или во празничните попладниња и брзале да бидат мудри како што бил тој некогаш.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се буткале, секој да се наднесе над него, некои од помладите да му ја допрат со усни десната рака, чиниш тој внимателно ги слушал и ги следел со малку накривена глава и подотворено око кон своето воле под дамкав габер; суро живинче слично на изгаснато суштество.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Потем и двајцата ги насадија во празни кутии од конзерви, ги навадија и внимателно ги подредија.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Внимателно ги наполни и ги стави пред секој од нас.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Под него најде еден слој црвена земја, што беше сосема сува и се раздробуваше во црвеникава прашина, а под неа се откопа сламата, од која тој внимателно ги одпретуваше компирите.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Иследникот Едип-ефенди внимателно ги празгледува предметите најдени во куферот на Глигора.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Трубадурот внимателно ги ислуша неговите зборови. Имаше слушнато многу нешта за Кинг Џејмс.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Еден од производите беше новата, свежа шунка наменета за трубадурот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Климент Камилски внимателно ги слушаше Татковите коментари и размислуваше дека сега беше доцна што било да измени во својата балканвавилонска библиотека на различните книги на многу јазици, од многу предели, со уште повеќе судбини.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко внимателно ги слушаше и напати ги одобруваше химеричните тиради на Климент Камилски за книгата и библиотеката, кои често беа преземани од други книги.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Ги зеде книгите, внимателно ги прочита насловите.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Сега внимателно ги разгледуваше една по друга.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Што можеш да сториш ти, мислеше Винстон, против лудак кој е поинтелигентен од тебе, кој внимателно ги сослушува твоите аргументи, а потоа инсистира на својата лудост ?
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ема доби задача да биде врска со женскиот оддел во Прифатниот центар за странци и тоа ни ја олесни нашата работа бидејќи таа покажа завидно искуство во класифицирањето и анализата на предметите кои внимателно ги селектираше и ги процесуираше низ филтрите на Центарот.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Внимателно ги собрав прстите напред и тие, со јаболчниците на предниот дел, формираа петтолисна детелина распослана на местото каде што започнуваше устинката со розова боја.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Деница во својот нотес внимателно ги препиша имињата и презимињата на седумте девојки што со комбе Авни идниот ден требаше да ги пренесе до Бар.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
„Сметате ли дека нешто не е како што треба?“ Збунетоста на агентот беше пресметана, внимателно ги гледаше острите врвови на своите чевли и размислуваше.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Јас мошне внимателно ги подготвувам местото, времето и начинот на својата смрт.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Професорот Седларов истакнува дека монахот внимателно ги следел сите вакви случувања и грижливо ги запишувал.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ги измија садовите, ги избришаа и особено внимателно ги наредија.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Тој внимателно ги сортираше, ги означуваше по години, и одеше до таму што еден цртеж му испрати на Кандински 1935. година, а два на големиот колекционар на модерната уметност Албер Гелетин (Albert Galla- tin) 1938. година.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
На крајот Гелетин ги предаде на филаделфискиот уметнички музеј заедно со останатите слики од неговата прочуена колекција.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Таму се слушаше само брмчењето на мувите и шушкањето на срповите што внимателно ги сечеа стеблата на житото.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Дедо Геро внимателно ги ислуша сѐ што рекоа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Сега тој, кога внимателно ги ислуша, сето ова им го објасни.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Им кажува нешто но само тие да го слушнат а тие како да го разбрале легнуваат на грб и се грвалаат по правта.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Малку ќе се навали наназад, ги погледнува преку мевот, а потоа им го подметнува врвот од чевелот под слабините и со него внимателно ги чеша. Но не молчи.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Така Декарт ги започнува своите Медитации тврдејќи дека сите негови убедувања можат да бидат лажни и затоа тој ги отфрла нив како неверодостојни.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Дури откако ќе го направи ова, тој внимателно ги допушта во системот оние ставови коишто ги поминуваат неговите тестови за извесност.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Модернистот треба да е, да ја наведеме Хјумовата полна со восхит карактеризација на Њутн, “претпазлив да не допушти никакви принципи освен оние што се засновани на експеримент, и решен да го прифати секој таков принцип, колку и да е нов и необичен”17.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Седнат на подот Влатко го прелистуваше весникот, внимателно ги читаше насловите: „Леле, слушај тато, што пишува со големи букви: ЖИТЕЛИТЕ НА ДРАЧЕВО БАРААТ ПРИВРЕМЕНА ЗАБРАНА НА ДРИСЛА!!!“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Влатко отиде во својата соба од средната фиока го зеде албумот и кај завршната групна слика од VI одделение внимателно ги стави оние три пожолтени листови од под тополите извишени крај Маркова Река. 7 Октомври е месец со многу наставни и воннаставни задолженија, па времето мора многу добро да се организира и за учење и за исполнување на задачите предвидени во воннаставните секции.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„Тетка Злата, јас така правам дома“, рече Нина, „по три саксии во када и внимателно ги туширам.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
На Твојата машка натура навистина $ требаше многу време (неколку години!) сосема да го разбере, а потоа и да го прифати она што Твојата луцидна пријателка постојано го преповторува:
Посебните врски што јас ги одржувам со вашите книги ме водат до мисла дека за тоа што ме учат за вас е бескрајно подлабоко и побитно отколку с што би можеле вие да ми раскажете.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Те нема дури ни формално: доколку внимателно ги препрочиташ сите 64 нејзини писма, коишто (впрочем!) го претставуваат најдобриот и најинтересен дел од Твојот епистоларен роман, лесно ќе забележиш дека Елен Лејбовиц Тебе секогаш Ти се обраќа со неутрална формулација Господине, а безмалку во секое обраќање нагласува дека информациите (за Тебе и за Твоите книжевни и други планови) воопшто не ја интересираат.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Ќе Те потсетам госпоѓа Лејбовиц неа ја дефинира како литература која и не се занимава со друго освен со длабините на душата (Старова, 2008: 10).
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
„Па...види, Енди, почна откако неколку минути внимателно ги гледаше, една од овие две е обично срање, едноставно на неа се наоѓа од сѐ по нешто, а втората е посебна -таа е нашето општество, она што сме ние.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Одвај се додржуваа на нозете што внимателно ги спуштаа на земја попреку, вкопувајќи ги колку што можат, за да не ги повлече надолнината.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Потоа го извади од пластичното кесе блокот со зелена хартија, го стави на работната маса, внимателно ги стутка пластичните кеси и ги фрли во кошницата за отпадоци, а потоа седна како да ќе пишува.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)