После внимателно го соши распараното место и му ја врати капата.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
- Добро, добро, не бери гајле! - одговори Доне, го одврза коњот, го напушти училиштето и тргна...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Стражарот внимателно го изгледа сиромашниот кираџија, го измери од главата до петиците и се сврти околу коњите.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
По чукањето изгледаше дека нема друго нешто.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Возбуден, внимателно го ставив најгоре, на едно купче книги и, ставајќи го, се потсетив на патописот на Јохан Барт каде што се споменуваше името „Поцо“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Додека расправа за себе, ту се расплакува, ту внимателно го слушаше советот на нашиот службеник од претставништвото.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Го зема горниот и внимателно го разгледува. иставајќи го постепено колку што може да ја испружи раката. Тоа е цртежот со бронзениот бокал.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Го одведоа петтина аскери до Фазлибеј и Валијата, овие внимателно го ислушаа и утврдија дека оваа не е од старите арамиски чети — Арнаути.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
На моменти задремувајќи како заклан, внимателно го слушам.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Татко внимателно го слушаше Самир Мустафа.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Едно будно око внимателно го следеше разговорот помеѓу двете фигури од петкатницата.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Внимателно го крена ’рѓосаното железо, изгравирана глава на лав, што висеше на она крило од портата кое не се отвораше при секојдневната употреба и околу кое беше напластен од страните мов, а од долната ивица, напролет никнеа тревки.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Полека се вовре под креветот, внимателно го извади детето, го стави на креветот и го покри. Диме цврсто спиеше.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Застанаа некаде пред двајцата селани и младичот многу внимателно го слушаше постојаното брборење на девојката.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Потоа, кога господинот Гроздановски застана пред креветот, се пресоблече, внимателно префрлувајќи го секој дел од соблечената облека преку навалката од фотелјата, грифонот внимателно го гледаше што прави и, особено, како го прави тоа.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Посакуваше така смирена да поседи колку што може подолго, но здогледа некое делче од некое суво планинско цвеќе на футата и со прстот и показалецот внимателно го фати и го фрли онака во тревата.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
А мене ме изненади токму таа констатација: дека одговорни личности не ги споделувале неговите гледишта.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Од многуте размисли што ги беше изврзал во реченици мислам дека посебен впечаток ми остави неговата констатација дека сите аргументи што ги согледал откако внимателно го разложил до најситни детали мојов случај констатирал дека сепак станува збор за заговор со обид да се дискредитираат моралните квалитети на наш висок раководител.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Понатаму, од нејасното излагање на Кожинката произлегуваше дека тој бил изненаден од ставовите на некои неупатени другари кои ги застапувале тие поинакви сознанија.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И затоа, според неговото мислење, после толкавиот труд вложен во сериозниве иследувања, некои нови погледи на случајов му се чинеле најблаго речено, избрзани и неаргументирани.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И, обратно, сексуалната желба кај геј-мажите внимателно го избегнува тргувањето со културните субверзии на кампот, кој, на крајот на краиштата, би повлекувал поткопување токму на истата таа желба: спласнување на нејзините бучовски театралности, упропастување на нејзината мажествена парада.
Поларноста помеѓу кампот и убавецот, иако е строга, не е апсолутна.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Како што покажа Д. А. Милер, геј-културата е на спротивниот пол од неироничната поза на мажествената рамнодушност што изигрува нормалност, изискува почит и ја предизвикува сексуалната желба кај геј-мажите.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Нана ѝ внимателно го навлекува мантилот за дожд, минатата недела наполни шеесет.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Слушав, но ништо не чув, освен уморното тркалање на гласовите, а зборовите во кои тие гласови се обединуваа како да не ги разбирав.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Пак бев тука, покрај нив (тие никогаш не се сретнаа сами, јас бев вечниот сведок на трепетот на нивните зборови и на упорноста на нивното премолчување, јас внимателно го набљудував секој нивни гест и секој израз на лицето, кои издаваа многу премолчани нешта), но сега, кога брат ми седна крај постелата на Сара, јас го наведнав погледот, и само слушав.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Понекогаш тој ќе препрочиташе некоја од книгите кои ми ги препорачуваше – ги сакаше Софокле, Шекспир, Гете и Сервантес; од мене бараше да не ги читам Балзак и Флобер, затоа што биле полни со неморалности; Достоевски, кого тукушто го откриваше, ми го забрануваше затоа што бил полн со мрачни мисли.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Кога правевме паузи меѓу читањата и одевме во дворот на библиотеката, брат ми ми кажуваше работи кои тешко можев да ги разберам, но сепак внимателно го слушав, бидејќи знаев колку му е важно некој да го сослуша, затоа што неговите пријатели беа посветени само на медицината, а тој сакаше нешто повеќе, тој сакаше да ги разоткрие тајните на човечкото суштество кои беа отаде анатомијата; Зигмунд беше уверен дека тоа растајнување би можело да се направи со вкрстување на разумот и чувствата, тој велеше дека и размислувањето, и чувствувањето се есенцијален дел од нас, и само при „соработката“ на тие два дела човекот може да се осознае самиот себеси.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Џони извади неколку долари од џебот и со нив внимателно го размачка солилото од потта по целата површина на своите дланки.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
- Ништо, рекол Онисифор Проказник. - Ќе чекаме.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Ќе чекаме, внимателно го погледнал Чучук-Андреј. - Нека биде така.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Во едно чинивче - од коешто јадат кукли - му донесе трошчиња леб, го канеше да јаде, а потем седна до кутијата и внимателно го следеше секое негово движење.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Остап внимателно го сослуша и го заврши интервјуто со зборовите: - Безусловно, ова не претставува никаков интерес за противпожарната заштита.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Паша Емиљевич подробно објасни.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Внимателно го следев умирањето на пчелиното брчење и гаснењето на цвркотот.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
За тоа време, скриена в сенка на диви боцки, волчицата внимателно го следеше животот пред себе - стадото на густо збиените овци и кучињата, таа нејзин жива и страшна омраза.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Симона не беше екстремно дебела, секако имаше некое килце вишок, плус целулит кој што камерата внимателно го регистрираше, ама народот си ја завика дебелата Симона поради фрустрацијата дека не може на друг начин да му се оддолжи на Стојан поради сите добрини што тој ѝ ги прави на земјата години наназад.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Додека внимателно го читала, ненадејно била прекината со влегувањето на една висока личност, од која особено имала намера да го скрие.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Истата таа вечер, кога се угаси светлината и кога Бути потона во мрак, причека малку семејството да си легне, внимателно го отвори прозорецот за да влезе свеж воздух и виде дека прозорецот отспротива сè уште беше отворен и дека малку подоцна (во темнината целиот се тресеше од возбуда) на тој прозорец се налакти жената, можеби од љубопитност да го види оној за кој ѝ зборуваа мајката и ќерката Нини.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
За тоа време, јас се приближив до неговото кутиче, го зедов писмото, го ставив в џеб, и го заменив со препис (барем што се однесува до надворешниот изглед) што претходно внимателно го направив кај мене дома, имитирајќи го монограмот Д., мошне умешно, со печат направен од леб.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Тој внимателно го разгледа и го стави во својот бележник; потоа, отклучувајќи ја фиоката од масата за пишување, извади едно писмо и му го даде на префектот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во мракот одвај можеа да ги забележат своите лица.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
За тоа време, скриена во сенки на диви боцки, волчицата внимателно го следеше животот пред себе - стадото на густо збиените овци и кучињата, таа нејзина жива и страшна омраза.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Не ќе сме вечни робови, Мортенија ќе ја победиме.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Момчаците внимателно го следеа нашиот разговор.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Климент Камилски внимателно го слушаше Татко и одвреме-навреме нешто запишуваше.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Откако Камилски срдечно се поздрави со Татко, наврапито и внимателно го отвори волшебното жолто куферче, ги положи речниците врз масата, со тоа давајќи му на знаење на Татко дека е веднаш готов да започнат со ловот на опасните зборови, небаре тие ќе исчезнеа засекогаш без да ја доживеат замислената осуда.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко внимателно го слушаше Камилски, кој навлегуваше и преку неговата омилена тема за империите на Балканот: Со падот на Византиската Империја во 1469 година, се свртува нова страница и во историјата на гастрономијата.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Климент Камилски внимателно го слушаше: Не е тешко да се пресмета дека историските контакти на Балканците со турските племиња траеле повеќе од илјада години.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Климент Камилски внимателно го слушаше Татко. Му се восхитуваше за неговата ерудицијата на албанскиот полиграф во речиси секој домен, но посебно класичниот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко, кој изворно го знаеше турскиот јазик, како мајчин, внимателно го слушаше Камилски, како успешно ги изговара турските зборови и како беше проникнал во нивното присуство во балканските јазици.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Новите освојувачи на Балканот, Османлиите ќе го наложат новото тројство: шеќер- ориз- путер, од кои првиот и последниот елемент влегуваат во составот на баклавата.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тој, како и Татко, автодидакт во лингвистиката, по свој пат доаѓаа до сознанието од науката за постоењето на балканскиот лингвистички сојуз, до кој не беше дојдено со некаква присила или мировен договор, туку според логиката на долготрајниот соживот на балканските народи со различни јазици, вери, националности, обичаи.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко внимателно го слушаше Камилски, беше согласен со неговите аргументи, бездруго башибозукот да се најде во листата на опасните термини за употреба во балканските јазици.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Отиде во бањата и внимателно го истри мастилото со остриот темнокафеав сапун, кој ја гребеше кожата како шмиргла и според тоа беше соодветен за оваа цел.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Внимателно го спушти врз чоената покривка.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Дури и она белузлаво зрнце прав врз корицата на неговиот дневник, тие внимателно го вратиле назад.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
О'Брајан стоеше покрај него и внимателно го гледаше одозгора.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
О'Брајан држеше еден лист хартија во рацете и внимателно го проучуваше.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На осамените срца госпоѓа Мариела им предочи шема (на таблата со креда испишуваше букви во квадрати и стрелки, а слушателите на нејзиното предавање тоа внимателно го внесуваа во своите компјутери) според која: ако лицето А е иницијатор за следење на лицето Б, а лицето В ја одобрува постапката за чии резултати треба да донесе одлука лицето Г врз основа на анализа под раководство на лицето Д, постои можноста за целни субјекти, покрај лицето Б, во истата постапка да бидат и лицата Ѓ, Е, Ж и З, блиски, условно земено, на лицето А по роднинаска, љубовна, деловна, клановска итн. линија, но со самиот факт дека не може да се апстрахира ниту една друга релација меѓу сите субјекти од А до З, не е исклучена можноста резултатот на анализата да покаже цел регистар на варијанти, со крајна консеквенца - обратен процес, со што целата постапка се релативизира.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Богдан Русимиров беше човек на Шефот кој оцени дека крај себе треба да има таков професионалец со чиј прозивод би задржал ниво над сите други во увидот на нивната службена работа, но и во приватниот живот: тој се радуваше на материјалот што секојдневно го добиваше од Русимиров, внимателно го складираше, плашејќи се да не се активира предвреме, да не се распрска во неговите раце, да не го разнесе експлозивот што го подготвуваше за другите.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Од прозорецот внимателно го следеше изразот на нејзиното лице.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Анѓа и сега гордо ја исправи главата и внимателно го ислуша додека зборуваше тој.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Внимателно го одлепува пликото загледувајќи го од сите страни, марките, ама и ракописот што не ѝ наликува на Пелагииниот. чувството на страв се засилува во неа.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Ки ти најме исцедно место, ним с склдисувај! и внимателно го спушти длабоко издишувајќи потресен од тврдиот поглед на старецот што чиниш токму него го прекорува за нешто.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Очите на дедо Костадин му ги поклопуваат со капакот, а потоа нежно и внимателно го спуштаат во ископаниот гроб.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Дојдов дома, земав едно од оние знаменца што во тоа време ги ставаа во сладолед, внимателно го потопив под славина за да го одвојам од чачкалицата на која гордо се вееше, па отидов до дневна да дрпнам од лепакот што мајка ми го криеше во својата древна машина "багат" (некој на работа ѝ шушнал дека денешниве млади дуваат лепак, па мајка ми одлучи дека е подобро превентивно да спречи отколку накнадно да лечи).
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Французинот запре да џвака и внимателно го слушаше.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Татко внимателно го сослуша, и видно потсмирен, рече: - Секретарот, се гледа е разумен човек.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
И тој сега внимателно го слушаше соседот Кољо.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Тој со Цветана Горски внимателно го слушаше: - Во новото време, кој и да е режим, ќе ја покажува својата величина само според односот кон Езерото.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Јагулче Дримски, во џебот за секој случај, внимателно го држеше медалот, со постојана мисла да го стави на градите или не?
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Татко внимателно го слушаше побратимот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Застанаа некаде пред двајцата селани и младичот многу внимателно го слушаше постојаното брборење на девојката.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Пред да го рече она за сликата и за огнот, како и она шо не го дорече можеби во врска со горењето на сликата, доктор Пачев ми забележа дека во моите заклучоци околу недоразбирањата со Грофот и девојките сум изнел многу непроверени податоци.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Потоа внимателно го следам неговото бавно оддалечување кон службената зграда.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Ми се причини дека тој со погледот внимателно го следеше и тоа паѓање.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Внимателно го подигнав. Се упатив кон куќата.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Таа штотуку ја газеше испушената цигара, кога тој, со кавалерски, иако пребрз гест (типично козачки!), ѝ понуди нова, Marlboro.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Младиот човек во униформа ми пријде, ми го побара билетот, внимателно го разгледа и ме замоли да појдам кон Терминалот С (with bus).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
За сѐ беше крива жената од купето. Откако внимателно го разоткри плодот, таа со љупка насмевка му ја подаде бананата. Вкусот беше извонреден.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Важноста на јавниот простор во демократските општества Овој процес на дегенерација на јавниот простор, од сфера на политичка интеракција и комуникација на слободни поединци во денешниот свет на масовна културна потрошувачка и администрација од страна на корпорациите, внимателно го проследува Јирген Хабермас во своето прво клучно дело, „Структурна трансформација на јавната сфера“.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Јавноста е претворена во идеален потрошувач, а јавниот простор со тоа е сведен на стока, со што приватизацијата од страна на комерцијалните интереси станува нов јавен простор. 89 Don Mitchell, The Right to the City: Social Justice and the Fight for Public Space (New York: Guilford Press, 2003), 128. 79 3.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Колку и да се застапуваме за апсолутната рамноправност на сите видови книжевен дискурс, сите сме свесни дека сепак, сепак! ниту еден теоретичар, есеист, книжевен историчар или толкувач, херменевтичар не го ужива сосема истиот книжевен статус (за аурата и да не зборуваме!) кој на таканаречените вистински писатели им припаѓа по автоматизам (by default).
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Бидејќи нашиот читателски интерес целосно се насочува токму кон проблемскиот или провокативен корпус што ваквите стручни книги задолжително го промовираат, авторите што истиот тој корпус него внимателно го истражиле (за да ни го олеснат пристапот до неговата загадочност) како да ги маргинализираме: за нас, тие како да стануваа вторична појава.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Со Шон Конери (Sean Connery) во главната ролја, се разбира!
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Четворицата курири кои секогаш во чекор го следеа Маркос и никогаш на отворено не отстапуваа од него, внимателно го слушаа Кикицас: - Ова што ќе ви го речам сега е и молба и најстрога наредба.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Политичкиот комесар, кој одвреме навреме влегуваше во земјанката и внимателно го слушаше разговорот на борците на ДАГ со членовите на анкетната комисија, го построи одредот и, покажувајќи на Јани, рече : - Зошто, бре ти, си запнал - та куќата, та жената, та децата, та овците, та амбарите, берикетот, пљачкањето, апсаните, судовите, тепањето, стрижењето, пцуењето и што ли уште не?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Само тој внимателно го слушаше, како композитор кој ги слуша нотите на својата омилена композиција.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Татко внимателно го прочита расказот, благо ме прекори со глас на тивка човечка камбана, кој не престанува да одекнува во мене: „Сине, зошто без да знаеш дали Бог постои, ти го прогласуваш за мртов!”
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Кога А.А. забележа дека е отиден предалеку и дека сме ние сепак „друга публика“, макар што јас постојано внимателно го следев, а тоа најмногу го поттикнуваше, на крајот упати јасни пораки до нас: - Внимавајте, почитувани гости, Атеистичкиот музеј на нашата пролетерска земја не е наивна институција.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Додека тие двајцата нешто разговараа, јас внимателно го разгледував дуќанчето преполно со стаклени тегли за бонбони.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Петре учителот едно време внимателно го гледаше Јолета наш право в очи а потоа му рече: - Прво ќе те тепам тебе ако не седиш мадро и ако зборуваш кога не те прашувам. Разбра?
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Шишман внимателно го остави капакот на масата, го фати огромното тенџере со двете раце, го подзаклацка и виде дека течноста се измати.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Ја откочи, ја отвори- имаше што да види:внимателно го повлече затворачот назад за да него исфрли фишекот на земја, но затворачот не само што не извлече фишек туку ефрејторот виде дека пушката на Шишмана е наполно празна.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Кога го дојаде јаболкото, внимателно го избриша ножето со два прста, го затвори, го прибра в џеб, ја забриша устата со рака и ги сотре дланките од панталоните.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Пред земјанката внимателно го тутна в џеб едновремено застанувајќи стегнато крај Србина.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Внимателно го стави насреде кутија и ја затвори.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Милиционерот внимателно го испрелиста пасошот на којшто имаше само една, неискористена и со помината важност виза за Грција, пак упати кон него неколку споредбени погледи и без збор му го врати пасошот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Сепак прво внимателно го подвлече текстот на мотото и потоа го затвори блокот, внимателно го турна настрана и се завали во удобната фотелја да го густира своето воздушесто самозадоволство. Потоа стана од масата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Полека си го враќа погледот од минатото и внимателно го спушта врз мајката Перса, а таа, чиниш, ја насетува тежината на нејзиното минато и затреперува.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)