вознемирен (прил.) - рече (гл.)

- Да беше тука татко ми, ќе беше лесно, - гласно размислував јас: - Што да сториме: Чавка вознемирено рече: - Таа може и да умре ноќеска.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
" вознемирено рече Јосиф.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)