„Не, благодарам, не денеска, попрво ќе се измијам“ – му велиш тапо на бричот сесрден и ја наискапуваш првата жабуркаста чашка Хексорал, на гладно срце.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Вели: „Ако е добро на гладно срце, по јадење е уште подобро“.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)