- Земјак сум ти - гласно рече човекот штом се досети дека дедото е наглув.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Дедо Васја не пушеше многу - кашлаше, но не смееше да се откаже: - Фала другар, а ти од каде си?
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Ја разгледа од главата до петиците и од петиците до темето, како кога човек се мисли дали нешто да купи или не, се сврте кон Еда и Марка и шетајќи го погледот по бетонскиот под, како за себе но доволно гласно рече: „Јас би сакал да имам среќа да најдам ваква девојка“, рече.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
„Дајте почивка“, гласно рече и со мака држејќи ги очите отворени седна под едно дрво.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Потоа гласно рече - Не жалам јас за двете Марии, мене само осаменоста ме убива.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Но оној пат ги замрзна сите кога гласно рече како мисли дека сум сајбер-панк верзија на Рудолф Валентино.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Секогаш е преполно.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
" Потоа дојде пред продавницата, застана пред луѓето, ги прекрсти рацете под американскиот орел на неговите гради, ги фрашна со брз поглед наседнатите на гредата на левата страна од влезот во продавницата, ги фрашна со поглед, исто така, и оние нанижани на гредата на десната страна од влезот на продавницата, од високо се насмевна и гласно рече: "Хелоу, еврибади!...
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Од исчудување, повеќепати ја изврти главата на двете страни и гласно рече, речиси извикна: "Хај, еврибади!
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Го погледна секретарот Јаворов, го почувствува неговото одобрување, и гласно рече: - Товариш Ленин, на Осмиот конгрес на Советите на Русија, на 20 декември, 1920 година, рекол дека комунизмот се Советите плус електрична енергија.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Ударот со токмакот по тилот го фрлил, зазбивтан, крај патот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Најстариот не изустил богохулни зборови откако видел дека не е неговата калеша, а вториот гласно рекол сполај ти Господи за спасението на мојата перачка.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)