гласен (прил.) - смеење (имн.)

А лизуркото ги слуша, им се потсмева и почнува да се клешти со гласно смеење.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Нашето гласно смеење го привлече вниманието на патниците кои чекаа во редица.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)