гласно (прил.) - рече (гл.)

- Беше Метаксас! - гласно рече Тинка.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- Тргнаа! - гласно рече дежyрниот офицер и погледна часовникот. - Еден по полноќ. Задоцнија цел час.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Дедото Киро го запали масленичето пред Богородица и, крстејќи се, гласно рече: - Нека и е лесна земјата и нека почива во мир... Амин...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
„Добар ден!“ гласно рече авторот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Иако тоа беше доказ дека продавачот просто не знае што продава, сепак тоа му изгледаше току необично што гласно рече: „Гледај!...“
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Меѓутоа, гласно рече: „Мислиш ли дека не сум?“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Гласно рече: „Оче Симеоне, жеден сум. Животот гори во моето грло.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Гласно рече како да се плаши да не му ги чујат мислите, рече зашто сакаше да се оттргне од нешто: „Зошто не побарате друг? Заради пари?“ Се покаја.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Гласно рече: „Да ви беа празни џебовите, веќе ќе ви покажев.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Оче Симеоне“, гласно рече.“ „За сите кловнови на светот.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Меѓутоа гласно рече: „Зошто сакате да знаете сѐ?“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
- А зошто да не? - гласно рече, а во очите му вивна пламенче на решителност, на цврстина.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Бидејќи нема машки пород, го нема ни потребното машко внимание, се впушта во развратни односи со други мажи, а потоа, од натежната грижа на совест, ја товари својата ќерка дека се курва, па ја заклучува дома и не ѝ допушта било каков контакт со машкиот пол - гласно рече Лора.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Додека ја полнеше чашката, се решив. - Знам кој ги украде парите, гласно реков.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Одвај се созедов. Гласно реков, како Бог да ми беше сведок, соговор­ник, во тишината на смртта: „Леле, леле, црна јас, да останевме, тука ќе ни беше гробот!”
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)