И ме гледаш, и се разбираме со поглед, и јас подавам рака, а ти клучот ми го даваш, оти знаеш дека првпат јас самиот сум решен на твоја страна да бидам, дело гнасно да учинам, за да те спасам од логотетот!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Сета таа братија беше за плачење, на човека му идеше и срамно и гнасно да ги гледа несреќниците.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)