Луѓето деноноќно ги лепеа лицата на прозорците како фрески и гледаа во снегот што непрестајно паѓаше молејќи го господа да запре.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Само крајезерските куќи, оние што беа цапнати во езерото, беа ослободени од ова снежно заточение.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Сето тоа деноноќно ги држеше сетилата будни.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)