Полунасмеана. По малку лута. Ама жива. Парализирана. Ама жива.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
- Ма не се тревожи, татичко, знам, доволно сум возрасна и самата да се грижам за себе.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Цвеќето како да се смееше одмерено ѝ велеше: - Доволно сум убаво, сѐ што ќе оставиш до мене, ќе биде непотребно и грдо.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Доволно сум во здравтвото за да знам дека тоа во превод значи ...вашата мајка почина... ама не сакав да верувам во тоа.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)