дома (прил.) - но (сврз.)

Застана под прозорот и сакаше оттука да повикне, да провери дали Тоше е дома но се предомисли.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Навистина седнав и тоа со некое чудно чувство на повратник, кој помислува дека втасал дома но не смее да ги отвори очите бидејќи се плаши од разочарувањето.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зар еднаш во животот се имаме самозалажувано?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)