доста (прил.) - е (гл.)

Па, доста е од интелектуални мастурбации. Ако ништо друго, немам време.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Е, тој круг не ме интересира.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Доста е сериозен, па затоа учителот можеби токму него го определи да ја има таа чест.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Ако се помести за четврт влакно... да се мрдне само за микрон, да се погледа низ него, тогаш е готово! доста е! се останува проклет за цел живот!
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Ако мозокот веќе станал жртва и дел од сексуална експлоатација на разноразни западни или наши политичко медиумски садисти, ред е да им се пружи отпор и да им се каже СТОП, ДОСТА Е...
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
- Сега е нашето, а за свадбата зетот да му мисли... - благо и радосно ги одбиваше татко ѝ на Викторија роднините, кои по секоја порачка викаа „доста е“, „многу е...“
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Тие можат еден ден да побараат да им се свири и со главите надолу. Е баш да не им биде. Фала им лепо. Доста е и ова: секоја вечер до сабајле...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
- Доста е за денес, - рече доктор Коста. - Треба да ја пречекаме Елена.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Доста е јасно дека сите студентски судири (како и пошироко, на нивото на глобалното општество) околу претставништвото, делегациите на власта, од истата причина, сега сѐ уште само фантомски перипетии кои се, меѓутоа, сѐ уште доволни, од очајание, да го заземат првиот план.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Жал ми е, но оди си да не се вознемируваш. Доста е.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
За да се ослободат Бугарите во Горна Бугарија, што се одделува од Долна со Балканите, 146 доста е да се истепаат византиските гарнизони во неа и да се фатат од нив дервените за да не пропуштаат нова византиска војска.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
За потврдување на тоа доста е да се потсетиме на тројцата: господата Бешков, (74) секретар и gerant на Трговското агентство во Битола, Цоков, (75) дипломатски агент во Лондон, и Станчев, (76) таков во Петроград.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
За да биде појасна ползата од таквото одделување наше од другите народи доста е еден критички поглед врз работењето на тукашниве студентски друштва: бугарското и српското.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
148. За да се убеди човек во тоа нешто, доста е да ја прегледа историјата на Немањиќевата држава од времето на цар Душана до смртта на Волкашина, особено периодот на распаѓањето на Душановата Империја.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тие си мислеа, доста е едно изјавување оти Македонија ќе биде за Македонците.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
На првата забелешка од нашите противници, оти никогаш немало македонска словенска народност, може многу просто да им се одговори: што немало понапред – може да се стори подоцна, доста е да се имаат различни историски услови со свои одделни барања.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Значи, ако и ние се лажеме во претпоставката оти националниот сепаратизам ќе биде поддржан од комитетите, од Организацијата и од македонската интелигентна колонија во Бугарија, тогаш, и во таков случај, доста е една силна српска пропаганда во Македонија за да земе најголеми размери националниот сепаратизам.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
За илустрација на одот и на резултатите од борбата меѓу стари и нови течења доста е да се потсетиме за борбата на христијанството со паганството, реформирањето на Русија од Петар Велики, преродбата на Чесите, Литовците, правописната реформа на Вук Караџиќ итн.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
„Сакаше, не збрца“, рече Онисифор Проказник.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Не е за мене?“ викнав. „Зошто - слеп ли сум, сакат?“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„Добро, доста е.“ И пак не ме погледна. „Ноќва спиј во друга куќа и не доаѓај кај нас.Никогаш.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
„И доста е веќе. Ќе поаѓаме. Онисифор Мечкојад е на пат за Кукулино.“ Зад него застана Никифор Ганевски.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Аха, доста е - рече - шо ми кажа.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Охохо, ќе направам, вели, и ај, доста е, ќе си речам, и за утре ќе треба, вели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Пуштете ги луѓето, велам, доста е тепање, убивање.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Доста е, вели, смилувај се, многу е темница. Целата сум модрици по нозеве, вели, се истепав во темницана.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се погледавме така и јас му велам: - Е, ај доста е гледање.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Беше решен: доста е со ваков живот. Собата му стануваше тесна, во стврднатиот воздух се нишаа шумови и мртви мириси.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Вечерта Марија го прекори: „Доста е. Треба да мислиш на својата иднина.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Доста е сѐ е вљубено до коска и никој никого нека нема сам секој своето нека го довреболи.
„Камена“ од Анте Поповски (1972)
Туку, галиба, доста е бришењето, се истанчија џамовите како книги цигарски.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Така ли се чистат пенџериња?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Па доста е. Па не е Симон машина. Па и Симон има душа.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Знам, рече попот, ама не може... Имавте еднаш еден Митре... Знаете кој... И доста е...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Доста е изменето... Изградени се нови куќи, старите реновирани, доградувани...
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
- Нее, - рече Србин, затегави. - Доста е засега тета да ни ги пере алиштата што ќе ѝ ги носиме, а после ќе видиме. - Аха, - рече тетин Доне.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Не треба ништо да ти даде Апостол Макаровски, доста е да ти вети.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Доста е толку, вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Доста е едно познанство за да ти поодмрзне душата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Ај, доста е рамноправност, вели Атина Папастојку, ќе ни изумрат мажите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Доста е викање, вели Карољ.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Доста е, мајко, бацување.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)