доцна (прил.) - лето (имн.)

Беше доцна лето, можеби есен, се селеа птиците, никој точно не знаеше.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Третото за ќефови - мачки во осој, залез во доцна лето, лубеници на кришки, виножита и вилини коњчиња.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)