еднаш (прил.) - му (зам.)

— Добровечер, Суло ага! — викна од врата Калешко, кој не еднаш му бил гостин на Сулиман-ага во Лагот и му испил некоја и друга ока ракија.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
По месец два си проговорија за првпат кога го метеа училиштето и Крсте веќе имаше смелсет дури да побара и молив од неа, кога еднаш му се поткрши неговиот на часот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Таму, поздравувајќи се со него, уште еднаш му рекоа да не брза, да не направи нешто што може да ѝ напакости на чупата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Еднаш му дадоа дури и едно пакетче цигари.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Еднаш му пишав на брат ми во Мелбурн и, не раскажувајќи му поединости, го прашав дали тој знае нешто повеќе за нашите предци.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Монотонијата на секојдневието, забавениот ритам на долгите патувања низ големото пространство на најмалиот континент изненадувачки брзо му ги избришаа од животот спомените за оние што еднаш му беа блиски.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Фала му на Бога, мене секогаш ми се сака“, еднаш му рече Летка.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
„Кога имав бунда“, еднаш му кажа, „ја облекував на голо и така се движев по улиците на Атина“.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ковач еднаш му се налутил на Буле.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
На кратката руса коса имаше еден прамен во лилава боја, а еднаш му се пофали дека на грбот има тетоважа.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
На вториот спрат од зградата којашто на Александар многу му се допаѓаше и понекогаш дури и со отворени очи сонуваше дека живее во неа како господин без обврски (еднаш му се кажа сон во кој што седи на белата мермерна ограда со гардистката, се држат за раце, неа до рамења и пораснала долга руса коса, наместо во зелена маскирна маица и црни вреќести панталони со џепови облечена е во бело кратко фустанче, и двајцата се смеат... се разбуди кога виде дека нежните црни чорапи од нејзините бутови, преку колената полека се спуштаат во извалканите војнички чизми) - беше сместена градската радио станица.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
„Децата спијат“, уште еднаш му рече; го убедуваше, како што му се стори, и тој самиот да остане - без жена е, таа е вдовица, маж ѝ паднал со железничарско фенерче в рака под вагон.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Тоа стоеше во погледите на оние двајца такво, што на Змејко еднаш му се стори и дека му се допаѓаат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
8. ШТОМ ИЗЛАЖЕШ ЕДНАШ, НЕ ТИ ВЕРУВААТ ДОВЕК - теориски би можело и така да се каже, во практика, пак, еднаш му поверуваш на човек а потем до смртта тој сѐ туку те лаже ...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Само како напомена еднаш му спомнав дека ќе треба да внимава, да си седи мирно; додека си ја средува иднината да не буричка премногу наоколу; добро, мислам дека ми се отпушти и она, ако буричка тоа да го прави со усул.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Треба убаво да си ги отвораш очите".
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Бидејќи и самиот помислив дека можеби сум згрешил и дека можело да се случи да сум го упатил во лоша насока со спомнувањето на она буричкање следеше напомената: „Ова е град, момче.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Знам што ве мачи“, ми упадна среде збор Иван, а притоа се чинеше и самиот загрижен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
На човекот животот еднаш му е даден.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Тој жалеше, тоа еднаш му го рече на татко ми, што не научи да чита уште како дете, велеше дека пропуштил цел еден живот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Мајка еднаш му призна на Татко дека во сништата постојано го повикува нејзиниот полубрат кого го сакаше повеќе од цел брат.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Еднаш му го направив плугот: му кладов плужпца, а пари не му зедов. 27
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)