Требаше и ти да го откриеш еднаш она, што некои веќе одамна го знаеа, кога ги најде во тие соби и со оние ситници, што беа задружни, и кои, којзнае како, ти ги снемуваше една по друга од пред очите, без да го заушуваш тоа.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Најпосле му е на дофат таа слика што толку ја бара и што му ја постави неговата љубов како опиплива цел, за да не се повтори уште еднаш она чувство на глува тежина од летоска.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)