еднаш (прил.) - те (зам.)

Ме избрка и на вратата ми рече: „Рацете ќе ти ги искршам ако уште еднаш те фатам да пишуваш вакви глупости!“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И еднаш те зарадував или те растажив, не знам.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
- Само еднаш те забележав тебе...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Еднаш те љубев со затворена уста... те гледав со затворени очи... толку силно, толку темно... но доволно за да не те загубам во мракот..
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Правеше напори Богуле пак да ја сретне, да ја разувери, но еден ден татко ѝ го забележа каде што се врти околу куќата и му свика: - Ако уште еднаш те видам да ѝ додеваш на ќерка ми, ќе те прекршам...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Амо уште еднаш те видам – мртов си. (Му ги разгрнува градите на Гаврил. Ја гледа раната. Вади пара. Му ја дава.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
- Нани ми чедо, заспи ми, порасни јунак на мајка, еднаш те мајка родила, еднаш те сакам да умреш.
„Робии“ од Венко Марковски (1942)
И се молев така за душата на Писмородецот, а тој ме биеше додека не го уби Бога во мене, и потем рече: „Рацете ќе ти ги исечам ако уште еднаш те видам да сочинуваш од многу нешта едно, цело“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)