Имав лошо претчувство уште дента кога ја оставив. Неколку дена пред тоа.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Само куќата на Бојана остануваше секогаш тажна и мрачна, оти, откако замина Крстан, таа виде само еднаш радосен зрак, но и тој зрак брзо згасна, затоа тагата сега беше уште поголема.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Сакав да ја видам барем уште еднаш радосна, насмеана, како што всушност беше секогаш.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)