едновремен (прил.) - ги (зам.)

Но тоа не е сѐ: националниот гениј едновремено ги укинува и поединецот (растворен во групата од која потекнува) и човештвото (изделено на вкочанети есенции, распршени во множества етнички личности затворени самите во себе).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Мојата култура, пак, е духот на народот кому му припаѓам, духот кој едновремено ги проникнува и моето највозвишено мислење и најпростите гестови од мојот секојдневен живот.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)