едновремен (прил.) - им (зам.)

- Да, но многупати луѓето мислат за себе дека е речено пред судниот ден, во кој сами веруваат, оти доблеста излегува од нивниот свет: ги обзема скрб и безбројни недоречености едновремено им прострујуваат низ дамарите.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)