Се сеќавам како ја замислив театрализацијата на големата расправа меѓу Ниче и Русо, во која претстава јас бев статист подготвен за секоја улога.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Таа беше мојот манифест, Свето писмо: едновремено религиозна и нео- ничеовска, сензуална и аморална, а најмногу мошне “алжирска”, како што знаете.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)