едновремено (прил.) - негов (прид.)

Тот е, значи, татковото друго, а едновремено и субверзивен момент на неговото надоместување: „Богот на пишувањето е значи едновремено негов татко, негов син, и тој самиот“. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 15
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Пишувањето е можно во тоа надоместување на таткото со привид на присуство.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)