живо (прил.) - на (предл.)

Тешко се вклопував во оваа претстава, драма во живо на апсурдот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
А со неговиот поглед во таа синевина одеа и сите молитви на сѐ живо на овој остинат свет кон тој усвитен, далечен бог.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Стариот го интонира тржествено гласот, како да му поверува нешто драго и живо на Пискулиева, а тој одговара скромно, здржано, но сепак свесен дека ја заслужува таа верба.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)