зачудено (прил.) - во (предл.)

Тие прво прашално погледнаа во него, па зачудено во нас - се разгракаа над шишето што го отвораше келнерот, ги кренаа полните чаши и гласно ни наздравија.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Кога врвеа низ селото, луѓето гледаа зачудено во Скрез и го прашуваа: „Што е, докторе, што ти станало?“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Молчиме и гледаме зачудено во него. - Зошто молчите? - Што стана?
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)